Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV, HPV- wirus brodawczaka ludzkiego) lub wirus brodawczaka to grupa infekcji obejmująca ponad 100 typów wirusów, z których 80 jest chorobotwórczych dla ludzi. Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia 70% światowej populacji to nosiciele wirusa HPV. W większości przypadków zakażenie następuje po rozpoczęciu aktywności seksualnej i może przez długi czas przebiegać bezobjawowo.
Przyczyny infekcji HPV
Objawami zakażenia wirusem brodawczaka u kobiet mogą być: różnego rodzaju brodawki, brodawki płaskie i narządów płciowych, dysplazja szyjki macicy. Jednak najbardziej niebezpiecznym przejawem patologii jest rozwój raka szyjki macicy. Istnieją również dane łączące rozwój raka odbytu, zewnętrznych narządów płciowych, pochwy z zakażeniem niektórymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV 16, 18, 45, 56).
Sposoby transmisji:
- Kontakt seksualny.Jest główną drogą przenoszenia zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego. Używanie prezerwatywy podczas stosunku znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego, jednak nie daje pewnej gwarancji, że infekcja nie wystąpi, ponieważ cząsteczki wirusa są bardzo małe.
- Ścieżka kontakt-gospodarstwo domowe.Przyczyną infekcji jest używanie wspólnych produktów do higieny intymnej: ręczników, mydła, toalety publicznej, kąpieli.
- Poród naturalny.HPV może być przenoszony na dzieci zarażone, gdy dziecko przejdzie przez kanał rodny zakażonej kobiety.
Źródłem zakażenia są komórki skóry i błon śluzowych pacjenta. W takim przypadku osoba może nie wiedzieć, że stała się nosicielem wirusa, ponieważ brodawki i brodawczaki mogą mieć mikroskopijne rozmiary i pozostać niewidoczne podczas kontroli wzrokowej.
Czynniki predysponujące, które przyczyniają się do rozwoju infekcji wirusowej:
- rozpoczęcie aktywności seksualnej w młodym wieku;
- rozwiązły seks bez użycia prezerwatywy;
- częste aborcje;
- obecność chorób zakaźnych narządów płciowych;
- długotrwałe stosowanie doustnych metod antykoncepcji;
- zmniejszona odpowiedź immunologiczna organizmu;
- nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej;
- , jeśli partner seksualny ma wirusa HPV;
- narażenie na częste stresujące sytuacje;
- złe nawyki.
Poprzez pory, pęknięcia, mikrourazy skóry i błon śluzowych wirus przenika do warstwy podstawnej nabłonka, co zapewnia prawidłowy wzrost i odnowę skóry i błon śluzowych. DNA (kwas dezoksyrybonukleinowy) komórek warstwy podstawnej przenosi informacje o zdrowej strukturze komórek. Cząsteczka wirusa osadzona w DNA zmienia tę informację, powodując powstanie uszkodzonych komórek, które w procesie wzrostu i podziału wywołują objawy choroby.
Objawy zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego u kobiet
Jednym z możliwych objawów zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego jest pojawienie się brodawczaków narządów płciowych i brodawczaków. Są to specyficzne formacje przypominające kalafior, kiść winogron lub grzebień koguta, różowoczerwony lub miąższowy. W zależności od rodzaju i rodzaju wirusa mogą zakażać skórę i błony śluzowe człowieka.
Brodawki narządów płciowych mogą tworzyć się wokół odbytu lub w jego pobliżu, zwłaszcza podczas stosunku analnego.
Brodawki mogą wystąpić na skórze wokół palców rąk, nóg, dłoni, wokół oczu, pod pachami i na skórze głowy. Czasami tworzą się również na podeszwach stóp i powodują charakterystyczną bolesność podczas chodzenia.
Ten typ choroby rzadko zmienia się w nowotwór złośliwy i rak, jednak w celu zapobieżenia rozwojowi choroby, formacje te są usuwane chirurgicznie.
Konsekwencje zakażenia HPV
Wirus brodawczaka ludzkiego u kobiet może prowadzić do znacznego wzrostu brodawek narządów płciowych, brodawczaków, brodawek płaskich, co powoduje uczucie dyskomfortu, bólu, a po zranieniu może wystąpić krwawienie o różnym nasileniu.
HPV typu osiemnastego i szesnastego są najbardziej niebezpieczne, ponieważ prowadzą do rozwoju raka. Rak szyjki macicy, który został niezawodnie powiązany z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego, zajmuje drugie miejsce wśród różnych złośliwych chorób u kobiet. Śmiertelność z tego powodu sięga pięćdziesięciu procent.
Płaskie brodawki
Choroba charakteryzuje się tworzeniem się płaskich blaszek, które praktycznie nie wznoszą się ponad poziom skóry.
Najczęściej dotyczy to błony śluzowej pochwy i szyjki macicy.
Wada kosmetyczna u nich jest znacznie mniejsza niż w przypadku brodawek narządów płciowych.
Ten typ patologii wiąże się z wyższym ryzykiem zwyrodnienia raka.
Dysplazja błony śluzowej szyjki macicy
Patologia to zmiana w normalnej strukturze komórek błony śluzowej szyjki macicy, zwana atypią. Ten stan w ginekologii uważany jest za stan przedrakowy i wymaga obserwacji i intensywnego leczenia.
W większości przypadków choroba przebiega bezobjawowo i jest wykrywana podczas rutynowego badania przez ginekologa. Wyróżnia się dysplazję o kilku stopniach nasilenia: łagodną, umiarkowaną, ciężką. Wybór metody leczenia zależy od ciężkości.
Rak szyjki macicy
To najniebezpieczniejszy przejaw choroby. Rak szyjki macicy zajmuje drugie miejsce wśród patologii nowotworowych u kobiet i jest związany z zakażeniem HPV typu 16, 18.
Choroba może przebiegać bez objawów klinicznych lub objawiać się niespecyficznymi objawami: osłabieniem, zwiększonym zmęczeniem, utratą masy ciała, pojawieniem się plamistego krwawienia z pochwy poza cyklem miesiączkowym.
Metody leczenia chorób
Jeśli występują oznaki zakażenia HPV, biorąc pod uwagę niebezpieczeństwo konsekwencji, nie należy leczyć samodzielnie.
Aby dobrać optymalną taktykę leczenia, konieczna jest konsultacja z ginekologiem, który po dokładnym zbadaniu i wykonaniu wymaganych badań zaleci odpowiednią terapię.
Do tej pory nie wynaleziono żadnych leków, które wyleczyłyby HPV na zawsze. Głównym celem leczenia jest zmniejszenie stężenia wirusa w organizmie, aby zapobiec dalszemu postępowi choroby.
Główne obszary terapii:
- leczenie objawów (brodawki, brodawczaki, dysplazja);
- terapia przeciwwirusowa;
- wykorzystanie środków na zwiększenie odporności.
W przypadku obecności brodawczaków, brodawek narządów płciowych, brodawek, obszarów dysplazji, nawet niewielkich rozmiarów, zaleca się ich usunięcie, gdyż obecność nowotworów zwiększa stężenie cząstek wirusowych w organizmie kobiety, co przyczynia się do dalszego postępu patologii.
Leczenie chirurgiczne
Metody usuwania brodawek narządów płciowych, brodawczaków, brodawek i dysplazji są następujące:
- chirurgiczne;
- krioterapia;
- diatermocoagulacja;
- koagulacja laserowa;
- terapia falami radiowymi;
- atak chemiczny.
Metoda chirurgiczna polega na usunięciu narośli skalpelem, jest najtańszą metodą leczenia, jednak po niej pozostaje wyraźny defekt kosmetyczny i znacznie wydłuża się okres gojenia. Istnieje również ryzyko wtórnej infekcji. Dlatego ten rodzaj interwencji jest stosowany w skrajnych przypadkach.
Podczas krioterapii na dotknięty obszar aplikowany jest ciekły azot, który zamraża patologiczną formację. Po kilku dniach brodawczak lub kłykciniak znika, a pod nim tworzy się niewielka rana, która goi się w ciągu 10-14 dni.
Diatermocoagulacja polega na stosowaniu wysokich temperatur w obszarach dotkniętej chorobą skóry. Ta procedura jest dość bolesna i dlatego wymaga znieczulenia. Wadą tej metody jest powstawanie szorstkich blizn w miejsce patologicznych formacji.
Podczas koagulacji laserowej oddziaływanie promieni lasera na dotknięty obszar prowadzi do wysychania nowotworów. Na ich miejscu tworzy się sucha skorupa, która po chwili znika nie pozostawiając blizn. Ten rodzaj zabiegu jest najdelikatniejszy, ale jego wysoki koszt jest uważany za wadę.
Terapia falami radiowymi polega na wystawieniu dotkniętego obszaru na działanie fal radiowych. Przy stosowaniu tego rodzaju leczenia nie ma ryzyka krwawienia, nie powstają wyraźne blizny, ale wadą jest wysoki koszt.
Metodę chemiczną stosuje się, gdy występuje niewielka formacja. Na dotknięty obszar nakłada się specjalny lek. Po kilku aplikacjach na leczonym obszarze tworzy się skorupa, która znika po kilku dniach.
Zażywanie narkotyków
Leczenie farmakologiczne zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego obejmuje stosowanie następujących grup leków:
- leki przeciwwirusowe;
- immunostymulanty.
Aby zmniejszyć stężenie wirusa w organizmie kobiety i zapobiec jego dalszej reprodukcji, zalecany jest długi cykl terapii przeciwwirusowej. Leki są stosowane w postaci tabletek i czopków, dawkowanie i czas trwania kuracji powinien określać wyłącznie lekarz prowadzący.
Immunostymulanty są przepisywane po analizie i wykryciu obniżonego poziomu odporności w celu zwiększenia odporności organizmu, przyspieszenia pojawiania się komórek odpornościowych oraz stymulowania produkcji przeciwciał ukierunkowanych na zwalczanie wirusa.
Leczenie zakażenia HPV u kobiet w ciąży
Obecność zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego w organizmie kobiety nie wpływa na układ rozrodczy i nie jest przeciwwskazaniem do ciąży. Jeśli zaostrzenie HPV wystąpi w czasie ciąży, leczenie tego stanu nie jest przeprowadzane w tym okresie, leczenie jest przepisywane po porodzie.
Jednak kobieta musi być monitorowana przez lekarza przez cały okres ciąży. Wraz z rozwojem silnego dyskomfortu zaleca się delikatne metody terapii. W skrajnych przypadkach, gdy istnieją przeciwwskazania do porodu drogami natury z powodu progresji HPV, wykonuje się cesarskie cięcie.
Pozbycie się wirusa HPV za pomocą środków ludowej
W domu można stosować środki ludowe, takie jak wywary ziołowe i napary - do leczenia brodawczakowatości, maści - aby pozbyć się powstałych brodawek, brodawczaków i brodawek.
Sposoby przygotowywania wywarów i naparów do leczenia zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego:
- Skrzyp polny, ziele pokrzywy, owoc róży, korzenie mniszka lekarskiego, liście babki lancetowatej miesza się w równych ilościach. Na 3 st. l. Do powstałej mieszaniny dodaj 800 ml wody, gotuj przez 10 minut na małym ogniu, a następnie pozostaw do zaparzenia przez 3 godziny. Nakładaj 1 szklankę 3 razy dziennie 30 minut przed posiłkiem.
- Ziele oregano, krwawnik pospolity, nieśmiertelnik, dziurawiec, pąki brzozy, pokrzywa, nagietek, matka i macocha, korzeń palczatki, kwiat rumianku, sznur, liście babki lancetowatej, glistnik, kwiaty lipy, kminek, szałwia są mieszane w równych ilościach. Wlej 2 łyżki do termosu. l. powstałą mieszaninę zalać 500 ml wrzącej wody, pozostawić do zaparzenia na noc. Weź 0, 5 filiżanki 4 razy dziennie.
- Korzeń kozłka lekarskiego, ziele melisy, oregano, kwiaty lipy, szyszki chmielu, jeleńca miesza się w równych ilościach. Wlej 1 łyżkę do termosu. l. powstałą mieszaninę zalać 0, 5 litra wrzącej wody i pozostawić do zaparzenia na 3-5 godzin. Stosować 250 ml 2 razy dziennie.
Do leczenia miejscowych objawów stosuje się:
- Sok z glistnika. Sok wytwarzany jest ze świeżych liści lub kupowany w aptece. Przed nałożeniem produktu skórę dotkniętego obszaru należy naparować, a zdrowe obszary w pobliżu dotkniętego obszaru należy pokryć tłustym kremem. Glistnika należy ostrożnie nałożyć na dotkniętą skórę. Procedurę należy powtarzać co dwa dni przez tydzień, aż patologiczna formacja zniknie.
- Czosnek. Warzywo należy zetrzeć na drobnej tarce i wymieszać z kremem do skóry, aż do uzyskania lepkiej konsystencji. Otrzymaną mieszaninę nakładaj na obszary formacji przez 2-3 godziny każdego dnia przez miesiąc. Po zabiegu skórę zmyć wodą z mydłem.
- Młode orzechy włoskie. Należy je rozdrobnić maszyną do mięsa, powstałą mieszaninę przelać do szklanego słoika o pojemności 0, 5 litra tak, aby wypełnić 2/3, resztę naczynia zalać naftą. Pozostaw do zaparzenia na 20 dni, a następnie przecedź przez gazę. Napar do leczenia zmienionej chorobowo skóry 2 razy dziennie.
Po terapii i pozbyciu się zewnętrznych objawów HPV kobieta musi co pół roku odwiedzać ginekologa w celu monitorowania i zapobiegania dalszemu postępowi choroby.